Hormonalne wypadanie włosów u kobiet

Zauważyłaś na szczotce więcej włosów niż zwykle, a Twój przedziałek wydaje się szerszy? Zanim wpadniesz w panikę, obwiniając stres lub nową odżywkę, warto wiedzieć, że za nadmiernym wypadaniem włosów u kobiet bardzo często stoją cisi winowajcy – hormony. To skomplikowany taniec estrogenów, androgenów i hormonów tarczycy, którego zaburzenie może odbić się na gęstości Twojej fryzury. Zrozumienie tego mechanizmu to pierwszy i najważniejszy krok do odzyskania kontroli nad sytuacją.

Czym jest hormonalne wypadanie włosów?

Hormonalne wypadanie włosów, znane w medycynie jako łysienie androgenowe typu żeńskiego, to proces, w którym mieszki włosowe stają się nadwrażliwe na działanie androgenów, czyli męskich hormonów płciowych. Choć androgeny, takie jak testosteron, występują u kobiet w niewielkich ilościach, ich pochodna – dihydrotestosteron (DHT) – może powodować miniaturyzację mieszków włosowych. W efekcie włosy stają się coraz cieńsze, krótsze i jaśniejsze, a faza ich wzrostu ulega skróceniu. To nie jest nagła utrata włosów, a raczej stopniowe, postępujące przerzedzenie, najczęściej widoczne na szczycie głowy.

Główni podejrzani – Kiedy hormony tracą równowagę?

Istnieje kilka kluczowych momentów i schorzeń w życiu kobiety, które mogą zaburzyć delikatną równowagę hormonalną i zapoczątkować problem z wypadaniem włosów.

Okres poporodowy

Wiele młodych mam doświadcza gwałtownego wypadania włosów około 3-4 miesiące po porodzie. To zjawisko, zwane łysieniem telogenowym, jest całkowicie naturalne. W czasie ciąży wysoki poziom estrogenów "zamraża" włosy w fazie wzrostu, co skutkuje piękną, gęstą fryzurą. Po porodzie poziom estrogenów gwałtownie spada, a wszystkie "zatrzymane" włosy przechodzą jednocześnie w fazę spoczynku, a następnie wypadają. Sytuacja zazwyczaj wraca do normy w ciągu roku.

Menopauza

Okres menopauzy to czas rewolucji hormonalnej. Spadek poziomu estrogenów i progesteronu sprawia, że działanie androgenów staje się bardziej zauważalne. Włosy mogą stać się cieńsze, a ich wzrost spowolniony. To właśnie wtedy wiele kobiet po raz pierwszy zauważa u siebie objawy łysienia androgenowego.

Zaburzenia pracy tarczycy

Tarczyca to prawdziwe centrum dowodzenia metabolizmem i gospodarką hormonalną. Zarówno jej niedoczynność (hipotyreoza), jak i nadczynność (hipertyreoza) mogą prowadzić do rozlanego wypadania włosów na całej głowie. Włosy stają się suche, łamliwe i matowe.

Zespół policystycznych jajników (PCOS)

PCOS to jedno z najczęstszych zaburzeń hormonalnych u kobiet w wieku rozrodczym. Charakteryzuje się podwyższonym poziomem androgenów, co bezpośrednio przekłada się na problemy skórne, takie jak trądzik, oraz właśnie na wypadanie włosów typu męskiego – z przerzedzeniem na czubku głowy.

Jak rozpoznać problem? Sygnały, których nie wolno ignorować

W przeciwieństwie do mężczyzn, u kobiet hormonalne wypadanie włosów rzadko prowadzi do całkowitej łysiny. Główne objawy to:

• Poszerzający się przedziałek – to jeden z najbardziej charakterystycznych i pierwszych symptomów.
• Przerzedzenie na szczycie głowy – włosy stają się rzadsze, a skóra głowy zaczyna przez nie prześwitywać.
• Cieńsze i słabsze włosy – nowo rosnące włosy są delikatniejsze i nie osiągają już dawnej długości.
• Zwiększona ilość włosów na szczotce, pod prysznicem czy na poduszce.

Ciekawostka: U kobiet linia włosów z przodu zazwyczaj pozostaje nienaruszona, co odróżnia łysienie typu żeńskiego od męskiego, gdzie typowe są tzw. zakola.

Diagnostyka to podstawa – Co dalej?

Jeśli podejrzewasz u siebie hormonalne wypadanie włosów, nie działaj po omacku. Kluczowa jest wizyta u specjalisty – trychologa lub dermatologa, który często współpracuje z endokrynologiem. Podstawą jest szczegółowy wywiad oraz badania.

1. Badania z krwi: Konieczne będzie oznaczenie poziomu hormonów płciowych (testosteron, DHEA-S), hormonów tarczycy (TSH, FT3, FT4), a także poziomu ferrytyny (zapasów żelaza), witaminy D3 i B12, których niedobory mogą nasilać problem.
2. Trichoskopia: To bezbolesne i nieinwazyjne badanie, podczas którego lekarz ogląda skórę głowy i włosy w dużym powiększeniu za pomocą specjalnej kamery. Pozwala to ocenić stan mieszków włosowych i zróżnicować typ łysienia.

Jak walczyć o zdrowe włosy?

Leczenie hormonalnego wypadania włosów to proces długotrwały, wymagający cierpliwości i systematyczności. Terapia zawsze powinna być prowadzona pod kontrolą lekarza i skupia się na kilku filarach.

Terapie miejscowe i farmakologiczne

Lekarz może zalecić stosowanie preparatów miejscowych, np. z minoksydylem, który pobudza mieszki włosowe do wzrostu. W niektórych przypadkach, szczególnie przy PCOS, stosuje się leczenie farmakologiczne mające na celu obniżenie poziomu androgenów.

Wsparcie od wewnątrz – Dieta i suplementacja

Twoje włosy potrzebują budulca. Dieta bogata w białko, żelazo (chude mięso, strączki), cynk (pestki dyni), biotynę (jajka, orzechy) i antyoksydanty (warzywa, owoce) jest fundamentem. Suplementację wprowadzaj zawsze po wykonaniu badań i skonsultowaniu niedoborów z lekarzem.

Pielęgnacja skóry głowy

Traktuj skórę głowy z taką samą troską jak cerę. Regularne peelingi trychologiczne, masaże pobudzające krążenie oraz stosowanie specjalistycznych wcierek i ampułek mogą znacząco poprawić kondycję mieszków włosowych i stymulować wzrost nowych, silniejszych włosów. Unikaj agresywnych szamponów i stylizacji, która obciąża i niszczy włosy.

Pamiętaj, że walka z hormonalnym wypadaniem włosów to maraton, a nie sprint. Kluczem do sukcesu jest trafna diagnoza, systematyczność w działaniu i cierpliwość. Zrozumienie przyczyn problemu i wdrożenie kompleksowego planu działania pod okiem specjalisty to najlepsza inwestycja w zdrowie i piękno Twoich włosów.