Jak grać w Remika? Zasady

Remik to gra, która łączy pokolenia, idealnie sprawdzając się zarówno podczas rodzinnych spotkań, jak i wieczorów z przyjaciółmi. Choć jego zasady są proste do opanowania, gra oferuje zaskakującą głębię taktyczną, która wciąga na długie godziny. Chcesz poznać sekrety tej karcianej klasyki i nauczyć się, jak przechytrzyć rywali? Ten przewodnik krok po kroku wprowadzi Cię w fascynujący świat Remika!

Cel gry

Głównym i nadrzędnym celem każdego gracza w Remika jest jak najszybsze pozbycie się wszystkich kart z ręki. Osiąga się to poprzez wykładanie na stół poprawnych układów karcianych, czyli tak zwanych sekwensów lub zestawów. Gracz, który jako pierwszy opróżni swoją rękę, wygrywa daną rundę i woła „Remik!”, sygnalizując koniec rozgrywki.

Przygotowanie do gry

Zanim rozpocznie się emocjonująca rozgrywka, należy odpowiednio przygotować stół i karty. Remik jest grą elastyczną, przeznaczoną dla 2 do 6 graczy. Do gry najczęściej używa się dwóch pełnych talii kart (po 52 karty każda) wraz z Jokerami, co daje łącznie 108 kart. Rozdający tasuje karty i rozdaje każdemu z graczy po 13 kart. Pozostałe karty tworzą zakryty stos do dobierania, a pierwszą kartę z tego stosu odkrywa się, rozpoczynając w ten sposób stos kart odrzuconych.

Podstawowe pojęcia w Remiku

Aby swobodnie poruszać się w świecie Remika, trzeba znać kilka kluczowych terminów, które definiują możliwe do stworzenia układy.

Sekwens

Sekwens (nazywany też „schodkiem”) to układ składający się z minimum trzech kolejnych kart w tym samym kolorze. Na przykład, 6 trefl, 7 trefl i 8 trefl to poprawny sekwens. Warto wiedzieć, że As może pełnić podwójną rolę: może być zarówno najniższą kartą (As, 2, 3), jak i najwyższą (Dama, Król, As), ale zazwyczaj nie może znajdować się „w środku” sekwensu (np. Król, As, 2).

Zestaw

Zestaw (inaczej „grupa”) to układ składający się z minimum trzech kart o tej samej wartości (figurze), ale w różnych kolorach. Przykładem prawidłowego zestawu są trzy Króle: Król kier, Król pik i Król karo. Pamiętaj, że w jednym zestawie nie mogą znaleźć się dwie karty w tym samym kolorze!

Joker

Joker to najpotężniejsza karta w grze. Pełni on rolę karty zastępczej i może być użyty do uzupełnienia dowolnego sekwensu lub zestawu. Jeśli na przykład masz w ręku dwie Damy (kier i pik) i Jokera, możesz stworzyć zestaw trzech Dam. Joker dodaje grze dynamiki i nieprzewidywalności.

Przebieg rozgrywki krok po kroku

1. Rozpoczęcie tury: Gracz rozpoczyna swoją turę od dobrania jednej karty. Może ją wziąć z zakrytego stosu lub z wierzchu stosu kart odrzuconych. Wybór karty ze stosu odrzuconych zdradza przeciwnikom, jaki układ próbujesz zebrać, więc jest to decyzja strategiczna.
2. Wyłożenie układów (tzw. „otwarcie”): Aby móc po raz pierwszy wyłożyć karty na stół, gracz musi posiadać układy o łącznej wartości punktowej przekraczającej ustalony próg (najczęściej 51 punktów). To tzw. pierwsze wyłożenie. Po jego dokonaniu, w kolejnych turach można już wykładać dowolne, poprawne układy bez progu punktowego.
3. Dokładanie kart: Po „otwarciu się” gracz zyskuje możliwość dokładania pojedynczych kart ze swojej ręki do układów leżących już na stole – zarówno swoich, jak i wyłożonych przez przeciwników.
4. Zakończenie tury: Każdą turę kończy się odrzuceniem jednej, niepotrzebnej karty z ręki na odkryty stos.

Zakończenie gry i liczenie punktów

Runda kończy się, gdy jeden z graczy pozbędzie się wszystkich kart, odrzucając ostatnią na stos. W tym momencie pozostali gracze sumują punkty za karty, które zostały im w rękach. Punkty te są punktami ujemnymi. Zwycięzcą całej gry (składającej się z kilku rund) zostaje osoba, która po zakończeniu ostatniej rundy ma najmniej punktów karnych.

Punktacja kart:

• Karty od 2 do 10: wartość zgodna z numerem na karcie.
• Walet, Dama, Król: 10 punktów.
• As: 11 punktów (lub 1, w zależności od umowy).
• Joker: zazwyczaj 25 lub 50 punktów.

Ciekawostka strategiczna

Obserwowanie stosu kart odrzuconych to klucz do sukcesu! Analizując, jakie karty zabierają i odrzucają przeciwnicy, możesz domyślić się, jakich układów potrzebują. Dzięki temu możesz unikać odrzucania kart, które mogłyby im pomóc w wygranej. To prosta, a zarazem niezwykle skuteczna taktyka, która odróżnia początkujących graczy od prawdziwych mistrzów Remika.