Uniwersytet Trzeciego Wieku

Emerytura to nie koniec, a wręcz przeciwnie – to początek nowego, fascynującego rozdziału w życiu. To czas, kiedy wreszcie można w pełni poświęcić się pasjom, na które wcześniej brakowało wolnych chwil. Jednym z najlepszych sposobów na aktywne i satysfakcjonujące spędzenie tego okresu jest dołączenie do społeczności Uniwersytetu Trzeciego Wieku. To miejsce, gdzie nauka łączy się z przyjaźnią, a ciekawość świata nie ma żadnych granic wiekowych.

Czym dokładnie jest Uniwersytet Trzeciego Wieku?

Uniwersytet Trzeciego Wieku (UTW) to wyjątkowa forma kształcenia ustawicznego, skierowana do osób starszych, najczęściej emerytów i rencistów. Warto jednak od razu podkreślić, że nie jest to tradycyjna uczelnia z egzaminami, zaliczeniami i rygorystycznym programem. Głównym celem UTW jest aktywizacja intelektualna, fizyczna oraz społeczna seniorów. Chodzi o stworzenie przestrzeni do rozwoju osobistego, poszerzania horyzontów, nawiązywania nowych znajomości i po prostu – czerpania radości z życia w każdej jego fazie.

Kto może zostać słuchaczem?

Drzwi Uniwersytetów Trzeciego Wieku stoją otworem dla każdego, kto czuje w sobie głód wiedzy i chęć do działania. Nie ma tu egzaminów wstępnych, nie jest wymagane świadectwo maturalne ani wcześniejsze wykształcenie. Jedynym kryterium jest wiek (zazwyczaj powyżej 50. lub 60. roku życia) oraz, co najważniejsze, otwarty umysł i pozytywne nastawienie. To idealne miejsce dla osób, które chcą przełamać monotonię dnia codziennego i zainwestować w siebie.

Bogactwo możliwości, czyli co oferuje UTW?

Oferta edukacyjna i kulturalna Uniwersytetów Trzeciego Wieku jest niezwykle szeroka i zróżnicowana, dzięki czemu każdy może znaleźć coś dla siebie. Program zajęć jest tworzony z myślą o zainteresowaniach i potrzebach słuchaczy. Najczęściej obejmuje on:

• Wykłady otwarte – prowadzone przez naukowców, ekspertów i pasjonatów z najróżniejszych dziedzin, takich jak historia, medycyna, psychologia, astronomia, historia sztuki czy prawo.
• Lektoraty językowe – nauka języków obcych na różnych poziomach zaawansowania (najpopularniejsze to angielski, niemiecki, włoski i hiszpański). To świetny trening dla pamięci!
• Warsztaty artystyczne – zajęcia z malarstwa, rysunku, rzeźby, fotografii czy rękodzieła, które pozwalają odkryć lub rozwinąć talenty twórcze.
• Zajęcia ruchowe – gimnastyka usprawniająca, joga dla seniorów, tai-chi, taniec, nordic walking czy basen. Ruch to zdrowie, niezależnie od wieku.
• Sekcje zainteresowań – kluby dyskusyjne, koła miłośników filmu, teatru, literatury, a nawet brydża czy szachów.
• Kursy komputerowe – nauka obsługi komputera, smartfona i internetu, która pomaga seniorom odnaleźć się w cyfrowym świecie.

Ciekawostka: Pierwszy na świecie Uniwersytet Trzeciego Wieku powstał w 1973 roku w Tuluzie we Francji z inicjatywy profesora Pierre'a Vellas'a. Jego idea tak szybko zyskała popularność, że już dwa lata później, w 1975 roku, w Warszawie zainaugurowano działalność pierwszej tego typu placówki w Polsce.

Więcej niż nauka – siła wspólnoty

Uniwersytet Trzeciego Wieku to coś znacznie więcej niż tylko zajęcia i wykłady. To przede wszystkim tętniąca życiem społeczność. Uczestnictwo w UTW jest doskonałym sposobem na walkę z samotnością, która bywa problemem w starszym wieku. To tutaj nawiązują się nowe przyjaźnie, często na całe życie. Wspólne wyjścia do teatru, wycieczki krajoznawcze, spotkania integracyjne i działalność w ramach wolontariatu budują poczucie przynależności i celu. Słuchacze wzajemnie się inspirują, wspierają i motywują do działania, udowadniając, że pasja i chęć rozwoju nie mają metryki.

Jak dołączyć do grona słuchaczy?

Znalezienie Uniwersytetu Trzeciego Wieku w swojej okolicy jest dziś prostsze niż kiedykolwiek. Warto poszukać informacji w internecie, wpisując w wyszukiwarkę hasło "Uniwersytet Trzeciego Wieku" wraz z nazwą swojego miasta. Tego typu placówki często działają przy większych uczelniach wyższych, domach kultury, a także jako niezależne stowarzyszenia i fundacje. Proces rekrutacji jest zazwyczaj bardzo prosty – wystarczy wypełnić formularz zgłoszeniowy i uiścić symboliczną opłatę semestralną lub roczną. To niewielka inwestycja w coś bezcennego – w jakość własnego życia.