Dorastająca nastolatka

Obecnie moja córka jest w okresie dojrzewania, nie mówię tu o dojrzewaniu fizycznym, ale przede wszystkim o rozwoju psychicznym. Jest bardzo drażliwa, nie można zwrócić jej uwagi, gdyż reaguje krzykiem...Czy pomoc psychologa byłaby wskazana, czy nie panikować jeszcze?

Okres dorastania bywa wyzwaniem dla całej rodziny, a intensywny rozwój psychiczny nastolatki często objawia się zwiększoną drażliwością oraz trudnościami w komunikacji. Zamiast unikać konfrontacji lub reagować na krzyk, warto spróbować spokojnie wyrażać swoje oczekiwania, jednocześnie okazując empatię dla jej przeżywanych emocji. Ustanowienie jasnych, ale elastycznych granic jest kluczowe, a rozmowy powinny koncentrować się na wzajemnym szacunku i zrozumieniu. Pomoc psychologa dziecięcego lub rodzinnego może być bardzo wskazana, nie jako powód do paniki, lecz jako cenne wsparcie w nauce efektywnych strategii radzenia sobie z trudnymi emocjami i budowania zdrowej relacji, pomagając całej rodzinie przejść przez ten wymagający etap z większą świadomością i spokojem.

Okres dorastania bywa wyzwaniem dla całej rodziny, a intensywny rozwój psychiczny nastolatki często objawia się zwiększoną drażliwością oraz trudnościami w komunikacji. Zamiast unikać konfrontacji lub reagować na krzyk, warto spróbować spokojnie wyrażać swoje oczekiwania, jednocześnie okazując empatię dla jej przeżywanych emocji. Ustanowienie jasnych, ale elastycznych granic jest kluczowe, a rozmowy powinny koncentrować się na wzajemnym szacunku i zrozumieniu. Pomoc psychologa dziecięcego lub rodzinnego może być bardzo wskazana, nie jako powód do paniki, lecz jako cenne wsparcie w nauce efektywnych strategii radzenia sobie z trudnymi emocjami i budowania zdrowej relacji, pomagając całej rodzinie przejść przez ten wymagający etap z większą świadomością i spokojem.