Jaki był najsilniejszy wiatr w Polsce?

Wiatr, potężny i nieokiełznany żywioł, od zawsze fascynuje i budzi respekt. Potrafi być łagodnym powiewem, ale i niszczycielską siłą. Czy zastanawiałeś się kiedyś, jak silny potrafi być w Polsce? Gdzie i kiedy odnotowano absolutnie rekordowy podmuch, który zapisał się na kartach historii polskiej meteorologii? Odpowiedź może Cię zaskoczyć.

Rekordowy wiatr w polskich górach

Oficjalny, niekwestionowany rekord prędkości wiatru w Polsce padł wysoko w Tatrach. To właśnie na szczycie Kasprowego Wierchu, 6 maja 1968 roku, aparatura pomiarowa w Wysokogórskim Obserwatorium Meteorologicznym zarejestrowała poryw o prędkości 198 km/h! To wartość porównywalna z siłą huraganu kategorii 3 w skali Saffira-Simpsona. Dlaczego akurat tam? Góry, ze względu na swoje ukształtowanie, tworzą idealne warunki do powstawania ekstremalnie silnych wiatrów, które są dodatkowo potęgowane przez specyficzne zjawiska atmosferyczne.

Fenomen wiatru halnego

Jednym z najsłynniejszych zjawisk odpowiedzialnych za potężne wiatry w górach jest wiatr halny. To specyficzny rodzaj wiatru fenowego, który wieje w Karpatach i Sudetach. Jest ciepły, suchy i niezwykle porywisty. Powstaje, gdy masy powietrza przemieszczają się nad pasmem górskim, tracąc wilgoć po jednej stronie i gwałtownie opadając po drugiej jako suche i ciepłe porywy. Choć przynosi nagłe ocieplenie, jego siła potrafi łamać drzewa jak zapałki, zrywać dachy i powodować znaczne zniszczenia. Ciekawostką jest jego wpływ na samopoczucie – wiele osób podczas halnego skarży się na bóle głowy, rozdrażnienie czy problemy ze snem.

A co z nizinami?

Choć górski rekord jest imponujący, niziny również doświadczają potężnych wichur. Wiatry te najczęściej związane są z głębokimi układami niskiego ciśnienia, czyli orkanami, które przetaczają się nad Europą. Przykładem może być orkan Ksawery z grudnia 2013 roku, kiedy to na nizinach porywy wiatru przekraczały 130 km/h, a nad morzem dochodziły do 150 km/h. Chociaż wartości te nie dorównują rekordowi z Kasprowego Wierchu, ich niszczycielska siła na gęsto zaludnionych terenach nizinnych jest często znacznie bardziej dotkliwa i niebezpieczna.

Jak mierzymy siłę wiatru?

Prędkość wiatru mierzy się za pomocą specjalnych urządzeń zwanych anemometrami, które standardowo umieszcza się na wysokości 10 metrów nad poziomem gruntu. Dzięki temu pomiary są porównywalne na całym świecie. Oprócz precyzyjnych danych w km/h czy m/s, siłę wiatru określa się też w umownej skali Beauforta. Opisuje ona jego wpływ na otoczenie – od ciszy (0 w skali Beauforta), przez łagodny wietrzyk poruszający liśćmi, aż po niszczycielski huragan (12 w skali Beauforta), który powoduje rozległe zniszczenia.

Podsumowując, najsilniejszy wiatr w historii polskich pomiarów odnotowano na Kasprowym Wierchu, co pokazuje, jak ekstremalne warunki mogą panować w naszych górach. Nie można jednak lekceważyć siły orkanów, które nawiedzają niziny. Niezależnie od tego, gdzie mieszkamy, potęga wiatru jest żywiołem, do którego należy podchodzić z ogromnym szacunkiem i zawsze dbać o własne bezpieczeństwo podczas pogodowych alertów.