Jaki kod kreskowy ma USA?

Stojąc w kolejce do kasy, bezwiednie przesuwamy po taśmie produkty, a skaner odczytuje z nich tajemnicze czarno-białe paski. Czy zastanawiałeś się kiedyś, co tak naprawdę kryje się za kodem kreskowym na produkcie ze Stanów Zjednoczonych? To nie tylko cena, ale cała historia o pochodzeniu i identyfikacji, którą dziś dla Ciebie rozszyfrujemy.

Główny identyfikator: kody UPC

Podstawowym systemem identyfikacji produktów w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie jest Uniwersalny Kod Produktu, znany szerzej jako UPC (Universal Product Code). To właśnie ten standard, składający się zazwyczaj z 12 cyfr (w wersji UPC-A), zrewolucjonizował handel detaliczny, umożliwiając błyskawiczne skanowanie i zarządzanie towarami. Choć na świecie dominuje 13-cyfrowy system EAN, kod UPC jest jego integralną częścią i prekursorem, co gwarantuje pełną kompatybilność na arenie międzynarodowej.

Prefiksy GS1 dla USA i Kanady

Kluczem do zrozumienia, skąd pochodzi dany kod kreskowy, są pierwsze cyfry, czyli tak zwany prefiks GS1. Wskazuje on na krajową organizację GS1, w której dana firma zarejestrowała swoje produkty. Dla Stanów Zjednoczonych i Kanady zarezerwowane są prefiksy z zakresu od 000 do 139. Widząc kod zaczynający się od tych cyfr, możemy z dużą dozą pewności stwierdzić, że firma wprowadzająca produkt na rynek ma swoją siedzibę właśnie w Ameryce Północnej.

Ważna uwaga: Prefiks kraju w kodzie kreskowym nie jest tożsamy z krajem produkcji produktu! Oznacza on jedynie, gdzie firma uzyskała swoje numery identyfikacyjne. Produkt z kodem zaczynającym się od "060" mógł zostać wyprodukowany w Chinach, Wietnamie czy Polsce, ale firma, która go sprzedaje, jest zarejestrowana w GS1 US.

Jak odczytać kod kreskowy? Przykład

Struktura 12-cyfrowego kodu UPC-A jest logiczna i precyzyjnie zdefiniowana. Weźmy na przykład fikcyjny kod: 0 12345 67890 5. Oto, co oznaczają jego poszczególne elementy:

• Pierwsza cyfra (0): To tzw. kategoria produktu lub system numeryczny. "0" jest standardem dla większości produktów detalicznych.
• Kolejne pięć cyfr (12345): To unikalny identyfikator producenta, nadawany przez organizację GS1.
• Następne pięć cyfr (67890): To identyfikator konkretnego produktu w ofercie danego producenta. Każdy wariant (np. inny smak, rozmiar) będzie miał swój własny numer.
• Ostatnia cyfra (5): To cyfra kontrolna. Jest ona obliczana na podstawie specjalnego algorytmu z pozostałych jedenastu cyfr i służy do weryfikacji poprawności odczytu kodu przez skaner.

Ciekawostki ze świata kodów kreskowych

Czy wiesz, że pierwszym produktem, który został oficjalnie zeskanowany przy użyciu kodu UPC, była paczka gum do żucia Wrigley's Juicy Fruit? Wydarzyło się to 26 czerwca 1974 roku w supermarkecie Marsh w Troy, w stanie Ohio. Ten historyczny moment zapoczątkował rewolucję w handlu, a sama paczka gum znajduje się dziś w Narodowym Muzeum Historii Ameryki Smithsonian.

Globalna kompatybilność kodów UPC z systemem EAN-13 jest niezwykle prosta. Każdy kod UPC można przekształcić w kod EAN-13, po prostu dodając na początku cyfrę "0". Dlatego skanery na całym świecie bez problemu odczytują produkty importowane z USA – ich oprogramowanie automatycznie traktuje 12-cyfrowy kod jako 13-cyfrowy z zerem na przedzie.

Podsumowanie: co zapamiętać?

Rozszyfrowanie kodu kreskowego z produktu pochodzącego z USA jest prostsze, niż mogłoby się wydawać. Najważniejsze informacje, które warto zapamiętać, to fakt, że Stany Zjednoczone posługują się głównie kodami UPC, a prefiksy z zakresu 000-139 wskazują na firmę zarejestrowaną w USA lub Kanadzie. Pamiętaj jednak, że nie jest to gwarancja miejsca produkcji. Następnym razem, gdy weźmiesz do ręki amerykański produkt, spójrz na jego kod kreskowy – teraz już wiesz, jaką historię opowiada.