Zaburzenia odżywiania

Zauważyłam, że moja córka coraz rzadziej je obiady w domu. Raz mówi, że się spieszy, innym razem jest zajęta i nie jest głodna. Widzę, że jest dużo chudsza i zaczynam się martwić...czy to mogą być symptomy zaburzenia odżywiania i nie daj Boże jakaś anoreksja? Co mam zrobić? Przecież nie zmuszę jej do jedzenia...

Ważne jest podjęcie delikatnych kroków, obserwacja zachowań żywieniowych córki powinna być kontynuowana, notowanie częstotliwości i ilości spożywanych posiłków może pomóc, rozmowa z córką jest kluczowa, należy wyrazić swoje obawy w sposób spokojny i empatyczny, unikanie oskarżeń i presji jest istotne, zasugerowanie wizyty u lekarza rodzinnego, który oceni stan zdrowia i w razie potrzeby skieruje do specjalisty, psychologa lub psychiatry, może być pomocne, wsparcie emocjonalne i zapewnienie o miłości jest bardzo ważne, poszukiwanie informacji o zaburzeniach odżywiania z wiarygodnych źródeł, na przykład od organizacji zajmujących się zdrowiem psychicznym, może pomóc w zrozumieniu sytuacji, dbanie o własne samopoczucie, aby móc być wsparciem dla córki, jest również istotne.

Ważne jest podjęcie delikatnych kroków, obserwacja zachowań żywieniowych córki powinna być kontynuowana, notowanie częstotliwości i ilości spożywanych posiłków może pomóc, rozmowa z córką jest kluczowa, należy wyrazić swoje obawy w sposób spokojny i empatyczny, unikanie oskarżeń i presji jest istotne, zasugerowanie wizyty u lekarza rodzinnego, który oceni stan zdrowia i w razie potrzeby skieruje do specjalisty, psychologa lub psychiatry, może być pomocne, wsparcie emocjonalne i zapewnienie o miłości jest bardzo ważne, poszukiwanie informacji o zaburzeniach odżywiania z wiarygodnych źródeł, na przykład od organizacji zajmujących się zdrowiem psychicznym, może pomóc w zrozumieniu sytuacji, dbanie o własne samopoczucie, aby móc być wsparciem dla córki, jest również istotne.